«Κρυφές» πίστες αγώνων ταχύτητας στην Ελλάδα

Στον χώρο των αγώνων αυτοκινήτου ταχύτητας, η πιο γνωστή επωδός των περισσοτέρων «ειδικών», είναι πως δεν έχουμε πίστες ταχύτητας… Και εν μέρει έχουν δίκιο. Σήμερα οι μόνες κανονικές πίστες ταχύτητας είναι το Αυτοκινητοδρόμιο Μεγάρων στα Μέγαρα και το Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών στις Σέρρες.

Μάλιστα αυτό των Σερρών, υπήρξε ένα από τα καλύτερα σε πρόσφυση αυτοκινητοδρόμια της Ευρώπης και ίσως του κόσμου. Αν και αυτό το χαρακτηριστικό χάθηκε, εν τούτοις παραμένει ένα εντυπωσιακό σιρκουϊ, με ροή και ελάχιστα φρένα. Τα Μέγαρα, είναι μια μικρή στενή πίστα «Μίκυ Μάους» με πολλά φρένα και ελάχιστα σημεία προσπεράσματος. Και… τέλος. Πάπαλα από κανονικές πίστες. Από εκεί και πέρα… η Πολεμική Αεροπορία, προσφέρει τον περιφερειακό «δρόμο» του αεροδιαδρόμου και τμήμα της πίστας, της 124ης Πτέρυγας Βασικής Εκπαίδευσης στην Τρίπολη, ως την «Πίστα της Τρίπολης» και οριστικό τέλος. Μέγαρα, Σέρρες, Τρίπολη. Αυτό είναι. Μια ολόκληρη χώρα και έχει τρεις μονάχα πίστες. Έτσι είναι; Είναι έτσι εφόσον οι υπεύθυνοι της OMAE, του ΣΟΑΑ δεν κάνουν κινήσεις που να προάγουν το σπορ με θεαματικές κινήσεις. Είναι έτσι για την ώρα. Όλα αυτά τα λέμε καλοπροαίρετα με την πρόθεση να ενεργοποιήσουμε τους θεσμούς (είναι της μόδας οι θεσμοί) των ελληνικών αγώνων, ώστε να προχωρήσει το σπορ εμπρός.

Η γνώμη μας είναι, πως σύμφωνα με την παρούσα οικονομική κατάσταση, πρέπει να χαμηλώσουμε λίγο τις προσδοκίες μας. Ένας καλός τρόπος γι αυτό θα ήταν να γυρίσουμε 30 χρόνια πίσω και να δούμε τι έκαναν τότε, οι προχωρημένες -στους αγώνες ταχύτητας- σήμερα χώρες. Πως ήταν οι πίστες τους και πως έκαναν τότε αγώνες, ώστε να ξεκινήσουμε σε μια καλή βάση. Επίσης ένα πρόσθετο αισιόδοξο γεγονός είναι το ότι βρισκόμαστε σχεδόν στο μηδέν. Ότι και αν κάνουμε, όλοι μας, θα βοηθήσει το σπορ να ξεφύγει από το ναδίρ στο οποίο βρίσκεται… Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις των περιοχών που θα αναφέρουμε, κάτι μπορούν να κάνουν και τέλος η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να κάνει πολλά, αν βρεθούν μερικοί σοβαροί άνθρωποι που θα της εξηγήσουν μερικά πράγματα και ζητήσουν με σοβαρά και λογικά ανταλλάγματα τη βοήθειά της. Με όπλο μας την εμπειρία και την ιστορία των αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα, βρήκαμε πως υπάρχουν όχι μία, όχι δύο… αλλά 9 εν δυνάμει πίστες που είναι ικανές να φιλοξενήσουν έναν ή περισσότερους αγώνες ταχύτητας τον χρόνο!
Και μην πει κανένας εξυπνάκιας περί Πολεμικής Αεροπορίας και αεροδρομίων… Το Silverstone, το Croft και το Donington Park ήταν αεροδρόμια πριν γίνουν πίστες ταχύτητας…To Donington Park είναι αεροδρόμιο συντήρησης αεροσκαφών και σήμερα, παρά το γεγονός πως έχει φιλοξενήσει και επίσημο αγώνα F1.

Υπάρχουν έτοιμοι ασφαλτοστρωμένοι χώροι, που μπορούν να φιλοξενήσουν αγώνες αυτοκινήτου? Υπάρχουν. Ας δούμε ποιοί είναι αυτοί οι χώροι. Ας ξεκινήσουμε με την Αττική. Η Αττική διαθέτει περιορισμένους χώρους.

Το αεροδρόμιο του Τατοϊου είναι ένας τέτοιος -ιστορικός για τους αγώνες αυτοκινήτου- χώρος που άπτεται πάλι στην Πολεμική Αεροπορία αν μπορεί σε μόνιμη βάση, 2-3 Σαββατοκύριακα τον χρόνο, να τον παραχωρεί για Αγώνες ταχύτητας. Το αεροδρόμιο έχει υπεραρκετούς χώρους, στους οποίους μπορεί να δημιουργηθεί μια εντυπωσιακά μεγάλη και ταχύτατη πίστα και είναι μέσα στην Αθήνα!!!

Ο άλλος διαθέσιμος χώρος είναι, το parking στο χώρο υποδοχής κρουαζιερόπλοιων, στο νότιο άκρο του λιμανιού κοντά στη Σχολή Ναυτικών δοκίμων. Πρόκειται για έναν πληρέστατο χώρο -μάλλον ιδιοκτησίας ΟΛΠ- που δημιουργεί μια πίστα με ροή, μεγαλύτερη από το Αυτοκινητοδρόμιο Μεγάρων.

Στη Σπάρτη υπάρχει μια πολύ μικρή πίστα 1400 μέτρων με ικανοποιητικό πλάτος 13 μέτρων στην ευθεία εκκίνησης – τερματισμού στην οποία θα μπορούσε -υπό προϋποθέσεις- να γίνει ένας γύρος του πρωταθλήματος, ώστε να υπάρχουν πολλαπλές προκλήσεις. Μικρή πίστα, πιο πολλοί γύροι και περισσότερη ώρα… Είναι μια επιλογή.

Στο Αγρίνιο το πολεμικό αεροδρόμιο δεν χρησιμοποιείται και θα μπορούσε άνετα να φιλοξενήσει ένα Σαββατοκύριακο τον χρόνο, έναν γύρο του Ελληνικού πρωταθλήματος ταχύτητας.

Στο Τυμπάκι, στο αεροδρόμιο που στο παρελθόν έχουν γίνει αγώνες ταχύτητας, αλλά και στη Ρόδο (στο παλιό αεροδρόμιο) Μαριτσών μπορούν να γίνουν προσωρινές πίστες.

Επίσης στον Αστακό, στις εγκαταστάσεις του Λιμένος Πλατυγιαλίου, μπορεί στο χώρο του Container Terminal AKARPORT να γίνει άλλος ένας γύρος του ΠΠΤ, εφόσον μπορεί να υπάρξουν ελεύθερες ημερομηνίες και συμφωνεί και η Akarport SA και προσφέρει τον χώρο, που διαθέτει με το παραπάνω τις προϋποθέσεις.

Και τέλος φυσικά στο χώρο του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού, όσο δεν ξεκινούν οι εργασίες ανάπλασης. Δεν αντιλαμβάνομαι ποιός θα αρνηθεί στους θεσμούς… (την ΟΜΑΕ και τον ΣΟΑΑ) την παραχώρηση του χώρου με συμβολικό αντίτιμο ένα ποσοστό των εσόδων από τα εισητήρια.

Έτσι από 2+1 πίστες, καταλήγουμε να έχουμε ακόμα άλλες 8+1!!!. Τατόι, Λιμάνι Πειραιά, Σπάρτη, Αγρίνιο, Τυμπάκι, Ρόδος, Αστακός, και Ελληνικό αν και εφόσον.

Βλέπετε πιστεύω πως χρήματα δεν υπάρχουν, αλλά αν υπάρχει στρατηγική, προτάσεις και ιδέες, μπορούν να γίνουν θαύματα.

H πίστα στο Αιγίνιο, είναι πάρα πολύ στενή και με λάθος σε σχεδίαση στροφές. Είναι ακόμα πιο κλειστή και «Μίκυ Μάους» από τα Μέγαρα με ακόμα περισσότερα φρένα. Επίσης έχει μεγάλες υψομετρικές διαφορές εκεί που τελειώνει το οδόστρωμα και συνεχίζει το χώμα ή… το νερό!!! Χρειάζονται χωματουργικά έργα μεγάλης κλίμακας απλώς για να λειτουργήσει όπως είναι. Μας ενδιαφέρουν πίστες που μπορούμε άμεσα με μια απλή χάραξη, αχυρόμπαλες, λάστιχα ή επαναλαμβανόμενα τσιμεντένια τοιχία να κάνουμε άμεσα αγώνα με οικονομία και ασφάλεια.

πηγή: http://www.gazzetta.gr