Racing Lady : Μπαμπά μην τρέχεις, θα τρέχω μόνο εγώ!

29/08/2016

Στους αγώνες αυτοκινήτου τα πάντα μπορούν να συμβούν, ακόμα και αν είσαι γυναίκα. Πόσο μάλλον αν έχεις πολλά χρόνια επαφή με το ιστορικό αυτοκίνητο και ξαφνικά κάποιος σου μεταδίδει το αγωνιστικό μικρόβιο.

Όλα ξεκίνησαν στο 17^ο 24 Ώρες Ελλάδα του ΣΙΣΑ, τον Οκτώβρη του 2014. Ήταν για αυτήν μια πρόκληση, κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούσε χρόνια τώρα στο περιβάλλον της λέσχης της, με τους «ευγενείς» της αβίαστης μάχης ακριβείας του δευτερολέπτου και των καλογυαλισμένων χρωμίων.
Ήταν έντονο, ένας πόλεμος επιβίωσης χωρίς ξεκούραση, με συνεχή οδήγηση – συνοδήγηση, μέρα-νύχτα και νεαρότερες συμμετοχές, με παρέες που της ταίριαζαν καλύτερα.
Το έζησε, διακρίθηκε και …κόλλησε!

Στους επόμενους αγώνες Sporting rally και Αναβάσεων στην Ελλάδα: Παλλάδιο, Αμαρύνθου, Ιστορικό Ακρόπολις, Ριτσώνα, Διόνυσος, Κύμη, Αχλαδόκαμπος, Πορταριά, Ομαλός, Δημητσάνα ήταν σε όλους εκεί, μυρίζοντας racing βενζίνες, λάδια, αναμμένους δίσκους, τσεκάρωντας πιέσεις ελαστικών και… καρδιάς. Ζούσε τα πάντα από την προετοιμασία στα Pit (να είστε καλά Μάκη και Χρηστάκη) μέχρι την αναρρίχηση σαν κατσίκι στα βουνά, στις πιο τεχνικές στροφές, για να δει πατήματα, γκάζια, ουρλιάζοντας πιο δυνατά και από τα αγωνιστικά που περνούσαν.

Ο σπόρος είχε μπει και η κόκκινη BMW 2002 του πατέρα της, που κοιμόταν χρόνια στην αποθήκη τους, άρχισε να γουργουρίζει οσμιζόμενη την νέα της ζωή. Στο επιτακτικό της αίτημα «το θέλω να το κάνω έτσι & έτσι», η απάντηση στη μοναχοκόρη ήταν αφοπλιστική «Μάρω μου δικό σου είναι κάνε ότι θες και εγώ δίπλα σου». Έτσι, με βάση το καλό γερμανικό σασί , συμβουλές πολύτιμες από τον δάσκαλο Βαγγέλη και στόχο (ήμαρτον) τους φίλους Γιώργο & Γιώργο με τα «καλά» 2002 που με τις επιδόσεις και το ήθος τους κοσμούν τα Ιστορικά, μπήκε στο χορό!

Σε ένα garage γεμάτο Alfa Romeo και Vino Rosso, πίνοντας μπύρες και μοντάροντας, φούντωναν οι αιώνιες συζητήσεις για το ποιες το κάνουν καλύτερα, Ιταλίδες ή Γερμανίδες, καταλήγοντας όμως πάντα στις ελληνικές γαστρονομικές ατασθαλίες.

Βοήθησαν πολλά χέρια: ο «Ναύτης» ζωγράφισε πάλι, τελειώνοντας φανοποιεία και βαφή μέσα σε 30 ημέρες, ο Μάριος έφερε Roll Cage, πυρόσβεση και ότι άλλο περιφερειακό χρειάστηκε, σύντομα και σωστά, ο Κώστας κόψε – ράψε στα μηχανικά, ο Νίκος επιμελήθηκε τις ζάντες και τα ελαστικά, η Δήμητρα και ο Κώστας φρόντισαν τα διακοσμητικά αυτοκόλλητα και τέλος ο Μπαμπάς έκανε τις τελευταίες ρυθμίσεις και… το σταυρό του.

Έτσι λοιπόν, με πολύ προσωπική εργασία και χάρη στους φίλους μας, στήθηκε στο garage του Racing Story μια κούκλα από την Βαυαρία, που όμως είναι κόκκινη και φορά Ιταλικά Dellorto!!

Η Racing Lady μπήκε στο Bucket, δέθηκε, γύρισε το κλειδί, άκουσε τα δυο διπλά και τον κινητήρα να βρυχώνται, έβαλε πρώτη με κατεύθυνση τη λεωφόρο Κηφισού και στο μυαλό της ήρθαν νοσταλγικά τα παιδικά της χρόνια: οι εκδρομές με την 2002, η μετατροπή του σαλονιού της BMW σε τραπεζαρία προκειμένου να σερβιριστεί το φαγητό της μικρής, τον πατέρα της στο τιμόνι και εκείνη να του λέει «πάτα το μπαμπά, πέρασε τους όλους»!

Εδώ μέσα μεγάλωσε, γέλασε, έκλαψε μέχρι που το οικογενειακό 2002 παροπλίστηκε αλλά ευτυχώς δεν “έφυγε” (thanks dad!) στο βωμό των ABS, ESP, A.C. P.S. και όποιας άλλης ευκολίας λειτουργεί ως προφυλακτικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, για τον έρωτα και την ηδονή της πραγματικής οδήγησης.