Πως το τέλος του Group B & ένα καπρίτσιο έφεραν στο Pikes Peak την Peugeot…

Το 1986 με το θάνατο του Henry Toivonen, μέσα στη παραδομένη στις φλόγες Lancia S4 σήμαινε το τέλος του Group B, την κατάργηση του επερχόμενου group S (πρωτότυπα με παράγωγη για ομολογκασιον 10 αυτοκίνητα μόνο) και τη στροφή των αγώνων στο group A. Όμως η εποχή των δεινοσαύρων δεν είχε λήξει ακόμα.

Η Peugeot με το 205 Τ16 είχε ακυρωθεί στο San Remo για τις πλαϊνές “φούστες” των 205 για δήθεν παράτυπη αεροδυναμική που εκμεταλλευόταν το λεγόμενο ground effect. Κατόπιν η Peugeot κατέφυγε στα δικαστήρια και δικαιώθηκε σε δεύτερο βαθμό. Ο Jean Todt έσυρε τη FIA στα πολιτικά δικαστήρια με την κατάργηση του Group B ζητώντας μια αστρονομική αποζημίωση για την εκμηδένιση των επενδύσεων του στο πρόγραμμα 205 T16. Στην ουσία όμως κανένας δεν ενδιαφερόταν. Τότε ο δαιμόνιος Γάλλος πήρε την ομάδα του Peugeot Talbot Sport (PTS) και όργωσε την έρημο στο Paris Dakar. Νίκη το 87 και το 88 με Vatanen και Kankkunen στα πηδάλια.

Το 87 όμως στο Pikes Peak κανένας δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το Quattro S1 με τον Rohrl να είναι ανίκητος. H Audi είχε ένα σερί στο Pikes Peak από το 82 και δεν θα το έχανε αν το Γάλλος δεν έλεγε τη φράση: ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η PTS ζούσε με ένα μόνο στόχο την νίκη και την κατάρριψη του ρεκόρ στον αγώνα του 88. Εικοσιδύο φουρκέτες 20 χλμ, ο αγώνας στα σύννεφα και η Peugeot είχε το 405 Τ16 για να τα καλύψει. Ένα αυτοκίνητο 4WD και 4WS. Ναι αυτό το όπλο είχε τετραδιευθυνση. Η μπροστινή κρεμαγιέρα συνδεόταν με έναν άξονα, που περνούσε μέσα από την καμπίνα, με ένα κουτί τοποθετημένο πίσω από τον κινητήρα. Μέχρι τα ¾ της στροφής του τιμονιού οι πίσω τροχοί έστριβαν στην ίδια κατεύθυνση με τους μπροστινούς. Από εκεί και μετά και μέχρι το τέρμα (2 στροφές από άκρη σε άκρη) έστριβαν στην αντίθετη κατεύθυνση. Πρακτικά για κάθε 1 μοίρα που έστριβαν οι μπροστινοί τροχοί οι πίσω έστριβαν κατά 3 πρώτα της μοίρας. Επίσης το 405 είχε μεταβλητούς αυλούς εισαγωγής, σύστημα DPV που έφραζε ηλεκτρονικά την εισαγωγή της τουρμπίνας όταν έκλεινε το γκάζι για να διατηρεί η τουρμπίνα τις στροφές της, water spray injection στο i/c και στα ψυγεία. Στα 3 bar απέδιδε 650 άλογα και 75 κιλά ροπής. 6τάχυτο και με ελεγχόμενα διαφορικά εμπρός πίσω και κεντρικό συνεκτικό τύπου Fergunson. Ο Ari Vatanen πήρε τη νίκη το 88 με 10:47.220 και σημείωσε και το ρεκόρ της Ανάβασης του Pikes Peak. Ρεκόρ που κρατήθηκε μέχρι το 93.

Η λεπτομέρεια είναι ότι ο Ari Vatanen το 85 είχε ένα σοβαρό ατύχημα στο ραλλυ Αργεντινής όταν το 205 Τ16 έφυγε από την πορεία του με 220km/h έφερε τούμπες, το κάθισμα του οδηγού έσπασε, και ο Φινλανδός σχεδόν πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο. Με πολλαπλά εσωτερικά και εξωτερικά τραύματα ήταν θαύμα που σώθηκε. Μέτα από μήνες στο νοσοκομείο επέστρεψε και κέρδισε το Παρίσι-Ντακάρ των 13.000 km. και την ανάβαση του Pikes Peak. Οι επιτυχίες του συνεχίστηκαν στα rally raids τόσο με την Peugeot όσο και με τη Citroen με τη ZX το 1991. Κανένας δεν πίστευε ότι θα επιστρέψει και όμως το έκανε με τον καλύτερο τρόπο και πιο έτοιμος από ποτέ χωρίς να χάσει ίχνος από την αποφασιστικότητα και την ταχύτητά του.

πηγή: facebook|oldschool.gr